De focus in onze huidige maatschappij ligt op prestatie. We streven naar meer en beter. Dit weerspiegelt zich niet enkel in ons academische/professionele leven maar ook op lichamelijk en psychisch vlak. We worden overstelpt door boodschappen die impliciet verkondigen dat we er niet goed uitzien, dat we niet genoeg vrienden hebben, dat we niet op de juiste manier denken, dat onze gevoelens verkeerd zijn, dat we té zijn of juist te weinig zijn...
Ik krijg vaak de vraag: "Hoe moet ik leven? Hoe moet ik én de excellente student zijn /carrière maken én een bruisend sociaal leven hebben én sporten én gezond eten én een huishouden runnen én kinderen opvoeden én dan nog eens gelukkig zijn?"
Deze vraag weerspiegelt de doe-modus waar we in vastzitten. We zijn altijd aan het werken aan, aan het streven naar. Dit maakt dat we vele kansen missen tot datgene waar we allemaal naar streven, namelijk gelukkig zijn.
Zijn.
Zijn staat gelijk aan aanwezig zijn, bewust zijn in het hier-en-nu. Stilstaan, bewust doen, doorleven, echt ervaren. Het zijn de kleine dingen die het grote geluk maken.
Wanneer was de laatste keer dat jij gewoon kon zijn?
Comments